🏫 De Marokkaanse minister van Onderwijs… wanneer scholen worden geleid met de logica van een fabriek

Sinds de benoeming van Mohamed Saad Barrada als minister van Nationaal Onderwijs, Kleuteronderwijs en Sport in oktober 2024, is het rumoer rond zijn manier van leidinggeven aan een van de belangrijkste sectoren van het land niet gaan liggen.

Een minister afkomstig uit de zakenwereld, maar die blijkbaar nog altijd niet beseft dat een school geen bedrijf is — en dat een leerling geen klant is.

🍭 Van lolly’s naar lessen

Zijn bijnaam — “de minister van de lolly’s” — is niet uit de lucht gegrepen. Barrada was namelijk eigenaar van een fabriek voor kindersnoep, voordat hij plots aan het hoofd kwam te staan van een sector die breinen vormt in plaats van producten verkoopt.

De tegenstelling tussen zijn verleden als ondernemer en zijn huidige rol als beleidsmaker is voor velen het bewijs dat hij zijn commerciële denkpatroon niet heeft afgelegd: hij rekent in winst en verlies, focust op imago in plaats van inhoud, en behandelt leerkrachten en leerlingen als cijfers binnen een groot administratief project.

🗣️ Een verwarde toon en een lege boodschap

Zijn zwaktes kwamen snel aan het licht tijdens zijn toespraken in het parlement en officiële bijeenkomsten. Zijn taal is vlak, zijn redeneringen gefragmenteerd, zijn antwoorden weinig samenhangend. Hij spreekt als een verkoopsdirecteur die een nieuw product probeert uit te leggen — niet als een minister die de toekomst van het onderwijs moet leiden.

Zelfs zijn pogingen om zijn mediastijl te verbeteren, bleven zonder resultaat: de toon blijft stijf, zonder pedagogische visie of intellectuele diepgang. Een minister die niet weet hoe hij moet spreken — hoe zal hij dan weten wat hij moet doen?

🧑‍🎓 Generatie Z herinnert hem aan wat hij vergat

De recente protesten van de Marokkaanse Generatie Z brachten opnieuw een pijnlijke vraag naar boven: “Is onderwijs in Marokko nog steeds een nationale prioriteit?”

Jongeren trokken de straat op, eisend wat hen toekomt: degelijk onderwijs, moderne scholen, programma’s die aansluiten bij hun tijd en niet bij verouderde syllabi. De reactie van het ministerie? Kille bureaucratische verklaringen, alsof het om een communicatiecrisis ging — niet om een maatschappelijke.

Deze beweging toonde aan dat een hele generatie haar vertrouwen in de school is kwijtgeraakt, net als in degenen die ze beheren.

🎥 Hervormingen van vorm, niet van inhoud

Sinds zijn aantreden richtte Barrada zich vooral op mediacampagnes en zorgvuldig geregisseerde werkbezoeken, maar tastbare resultaten blijven uit. Scholen blijven kampen met overbevolking, leerkrachten klagen over gebrek aan motivatie, en het aantal vroegtijdige schoolverlaters blijft alarmerend hoog in officiële rapporten.

Het lijkt alsof de minister het onderwijs leidt met een commerciële logica: eerst de marketing, dan — misschien — het product.

🚫 Een leiderschapscrisis, geen middelenprobleem

Het probleem schuilt niet in geld of middelen, maar in visie en leiderschap. De minister gedraagt zich alsof zijn departement een persoonlijk project is, niet een nationale instelling. Er is geen echte dialoog met vakbonden, geen openheid voor voorstellen, enkel top-down beslissingen die ver van de klaspraktijk worden genomen.

📚 De school is geen fabriek van slogans

Het Marokkaanse onderwijs heeft nood aan een leider met een pedagogische geest, niet aan een manager met een commerciële houding. Het heeft iemand nodig die gelooft dat een woord in de klas waardevoller is dan een foto in de media — dat succes niet wordt gemeten in persberichten, maar in kinderen die dankzij de school een toekomst zien.

Mohamed Saad Barrada — of “de minister van de lolly’s”, zoals hij op straat genoemd wordt — lijkt nog steeds te denken in de logica van winst en verlies. Tenzij hij beseft dat de school geen investering is maar een verantwoordelijkheid, zal hij herinnerd worden als degene die het onderwijs wilde hervormen… en het alleen maar meer in verwarring bracht.

© mnws.be — Alle rechten voorbehouden.