Het oprichten van een partij met een Amazigh-referentie treedt opnieuw op de voorgrond van het politieke debat in Marokko.
Het debat in de politieke en culturele kringen in Marokko over het idee om een politieke partij op te richten met een Berberse referentie, neemt toe, vooral gezien de nieuwe constitutionele context die de Berberse taal als officieel erkend en haar institutionele aanwezigheid reguleert. Deze discussie gaat gepaard met uiteenlopende standpunten onder activisten en onderzoekers. Sommigen zien deze stap als een “degradatie van de Berberse kwestie”, terwijl anderen het als een “politiek en hervormingsproject dat evenwicht brengt in het nationale politieke landschap” beschouwen.
In deze context worden verschillende standpunten gekruist over de vraag of het Berberse taal een “nationale eenheidskwestie die door alle partijen moet worden overgenomen” is, of dat het “behoefte heeft aan speciale politieke structurering door middel van een partij die haar referentie draagt”. De discussie over de beste manieren om een effectieve en actieve aanwezigheid van de Berberse taal op het Marokkaanse politieke toneel te verzekeren, gaat door.
Rachid Behdouz, een Berberse activist, is van mening dat de herhaalde discussie over de oprichting van een “Berberse partij” vragen opwerpt over zijn werkelijke achtergrond. Hij is van mening dat deze discussie slechts een mediale consumptie is geworden en geen serieuze politieke route weerspiegelt, vooral na de officiële erkenning van de Berberse taal in de grondwet van 2011 en de koninklijke aandacht die het heeft gekregen.
Volgens hem zijn alle Marokkanen, ongeacht hun afwijkende opvattingen, Berbers qua identiteit. Het is dus niet logisch om de Berberse kwestie te beperken tot één partij, omdat dit de kwestie degradeert en afwijkt van zijn alomvattende nationale dimensie.
Abdullah Boucharat, een Berberse onderzoeksschrijver en lid van de Waffa-groep voor het Berberse alternatief, zei dat een partij met een Berberse referentie geen vluchtige idee of reactie is. Integendeel, het is een uitgebreid civiel, cultureel en politiek project dat ernaar streeft vele structurele tekortkomingen in het Marokkaanse politieke en partijstelsel te corrigeren sinds zijn oprichting.
Het toekomstige partijproject zal zich volgens Boucharat niet beperken tot het verdedigen van alleen de Berberse taal, maar zal eerder een uitgebreid maatschappelijk project bevatten dat onder andere de kwesties van territoriale rechtvaardigheid, verdeling van rijkdom, ontwikkeling, milieu, vrijheden, mensenrechten en politieke en wetgevende participatie omvat.
Hij concludeerde met te stellen dat dit politieke project institutioneel werk zal omarmen, de cultuur van dialoog, samenleven en samenwerking zal versterken, in overeenstemming met de wetten die het politieke en civiele werk in Marokko reguleren, met het oog op het bouwen van een Marokko dat verzoend is met zijn geschiedenis, identiteit en culturele diversiteit.
